"Możliwość bycia z kimś, tak naprawdę sprowadzała się dla nich do słowa "tak". Wystarczyło zweryfikować komu ufają najbardziej i dać odpowiedź: "tak, chcę spędzać czas z tobą". (...)Jednak, mimo tej prostej formy życiowego ratunku przed samotnością, zawsze znajdowały sposób by to spartolić".